Een bestand zoeken in Linux

Ongeacht je distributie, weten hoe je een bestand in Linux kunt vinden, is een essentiële vaardigheid voor elke fan van het open-source besturingssysteem.

Of je er nu een gebruikt met een grafische desktopinterface zoals Ubuntu of Mint, of een opdrachtregelgestuurd systeem zoals Debian gebruikt, Linux maakt het gemakkelijk om snel en gemakkelijk te vinden wat je nodig hebt.

Vind de beste Linux-distributies van 2022-2023
Dit zijn de beste Linux-apps van 2022-2023
Windows 10 is waardeloos - kan Linux ons allemaal redden?

Hoe een bestand op Linux te vinden met behulp van een desktop-bestandsbeheerder

Qua uiterlijk en gevoel vergelijkbaar met Microsoft Windows of Apple's MacOS, worden veel Linux-distributies geleverd met verschillende desktopomgevingen, zoals GNOME of KDE, om ze gebruiksvriendelijker en intuïtiever te maken. Hoewel er kleine verschillen tussen beide kunnen zijn, is elke Linux-distributie gebouwd op hetzelfde onderliggende bestandssysteem.

Bij het zoeken naar een bestand op een Linux-distributie met een grafische interface, heeft de bestandsbeheerder van het systeem een ingebouwde zoekbewerking die vergelijkbaar is met die op Windows of macOS. Open uw bestandsverkenner (in het toepassingsmenu van het bureaublad, gebruik de zoekbalk en voer "Bestanden" in als u problemen ondervindt bij het vinden) en het zal openen in de homedirectory van de gebruiker.

Bovenaan het venster van de bestandsverkenner zie je ofwel een adresbalk met een vergrootglaspictogram ernaast of een volledig apart zoekveld, afhankelijk van de desktopomgeving die je gebruikt. Klik op het vergrootglas of klik in het zoekveld en begin uw zoekterm in te typen.

Terwijl u typt, zou het resultatenveld moeten worden gevuld met gedeeltelijke overeenkomsten, maar u moet nog steeds de volledige term typen die u wilt, of er dichtbij komen, om deze lijst te verwijderen. Als de resultaten niet automatisch worden ingevuld met gedeeltelijke resultaten, drukt u op Enter en Linux begint te zoeken naar de term die in de zoekbalk staat.

Als u geen bestand of directory ziet waarvan u weet dat deze er zou moeten zijn, is de kans groot dat u het directorybereik van de zoekopdracht moet uitbreiden. Aangezien Linux alleen vanuit de huidige werkdirectory en lager naar een bestand zoekt, moet u mogelijk naar een geschikte directory navigeren om een zoekopdracht te starten.

Als u uw zoekopdracht wilt uitbreiden, navigeer dan zo hoog als nodig is door de directorystructuur (waarbij de root- of /, directory de hoogst mogelijke is) en voer vervolgens uw zoekopdracht uit.

Verschillende interfaces behandelen de bestandssysteemnavigatie op een andere manier, dus hoe u door de bomen omhoog gaat, is misschien niet zo intuïtief als door de submappen omlaag gaan. Zoek naar een pijl-omhoog naast de adresbalk of een zijpaneel met essentiële bestandssysteemlocaties.

Bekijk de beste Linux-trainingsaanbieders en online cursussen

Omgekeerd, als u uw zoekresultaten wilt verfijnen, bladert u eerst door de submappen die waarschijnlijk bevatten wat u zoekt, voordat u gaat zoeken.

Dit is vooral handig als u zeer brede zoektermen gebruikt of als u alle bestanden van een specifiek type (d.w.z. jpg.webps) wilt vinden, aangezien deze de neiging hebben om grotere dan de beoogde lijsten met mogelijke overeenkomsten te retourneren.

Dit komt omdat het standaardgedrag voor Linux een zogenaamde "hebzuchtige" zoekopdracht is, die zich vergist aan de kant van het retourneren van bestanden die het bestand kunnen zijn waarnaar je op zoek bent, zelfs als het nauwelijks kwalificeert als een overeenkomst. Zoeken naar het woord "term" levert bijvoorbeeld "term", "termen", "beëindigen", "terminal", "bepalen", enzovoort op.

Ontdek welke de beste Linux-distributies voor beginners zijn

Als u de exacte bestands- of directorynaam niet weet, kunt u jokertekens gebruiken om te zoeken naar gedeeltelijke of onvolledige overeenkomsten met uw zoekterm. Deze lijsten kunnen onbedoeld groot zijn, dus maak de zoekterm niet zo breed dat de lijst met resultaten zinloos wordt.

Verken de verschillende Linux-desktopomgevingen en vind de juiste voor jou

Een bestand zoeken met behulp van de Linux-opdrachtregelinterface

De Linux-opdrachtregel heeft een intimiderende reputatie, vooral voor computergebruikers die alleen pc's hebben gebruikt met een grafische gebruikersinterface zoals Windows of macOS. De waarheid is dat het niet ingewikkelder is dan sms'en met je telefoon, je hoeft alleen de commando's te kennen en de verschillende beschikbare opties te gebruiken.

De Linux-opdracht die u moet kennen, is vind en om het te gebruiken, moet u het als volgt vertellen waar u moet beginnen met zoeken en waarnaar u moet zoeken:

 zoek mapnaam bestandsnaam

De directory hoeft niet de huidige werkdirectory te zijn, het kan een zoekopdracht starten vanuit elke directory vanuit elke directory. Als u een terminalvenster opent, begint u in dezelfde homedirectory als met de bestandsverkenner op het bureaublad, maar in plaats van naar de root te navigeren om een zoekopdracht te starten, kunt u gewoon aangeven dat find in de hoofdmap moet beginnen:

 sudo find / -name bestandsnaam

Als je vanuit de root zoekt, heb je root-rechten nodig om zelfs de inhoud van bepaalde mappen te kunnen lezen, dus je moet je commando voorvoegsel met sudo.

De padnaam voor de map die u doorgeeft aan het commando kan absoluut of relatief zijn, zodat het bovenstaande commando ook zo geschreven kan worden en het zal hetzelfde werken:

 sudo find… /… / -naam bestandsnaam

U kunt dezelfde jokertekens ook gebruiken voor gedeeltelijke bestandsnamen of om alle bestanden van een bepaald type en bestanden met vergelijkbare namen te vinden. En u kunt meer doen met de bestanden die u wel vindt via een opdrachtregelzoekopdracht dan met een GUI-bestandsverkenner.

Met de opdrachtregel kun je de resultaten van een zoekopdracht direct als invoer doorgeven aan een andere Linux-opdracht. U kunt bijvoorbeeld alle bestanden van een bepaald type vinden en ze in een shell-script invoeren dat ze allemaal kan hernoemen om ze gemakkelijker te ordenen of onnodige duplicaten te verwijderen.