World of Warcraft: Shadowlands recensie

Inhoudsopgave:

Anonim
Informatie bekijken

Tijd gespeeld: 3.397 uur, 33 uur op het huidige maximale niveau

Platform: Pc

World of Warcraft: Shadowlands is de achtste uitbreiding van de langlopende MMORPG en als zodanig draagt ​​het veel gewicht op zijn schouders, vooral na de verguisde Battle For Azeroth. Net als Legion uit 2016, moet Blizzard Entertainment de identiteit van World of Warcraft herontdekken om de dominantie te behouden in het genre dat het 16 jaar geleden heeft helpen populariseren.

En wat de vroege expansie-ervaring betreft, het lukt. World of Warcraft: Shadowlands, althans in dit vroege stadium voordat de eerste raid plaatsvindt, geldt als een van de beste uitbreidingen die de game ooit heeft gezien. De enorme hoeveelheid inhoud die je tegenkomt als je eenmaal de level cap hebt bereikt, kan echter overweldigend zijn, vooral als je het benadert vanuit dezelfde mindset als andere uitbreidingen.

Vanwege de aard van World of Warcraft zullen we deze recensie gedurende de levensduur van de uitbreiding regelmatig bijwerken om de wijzigingen die in de game zijn aangebracht weer te geven. Kom dus zeker terug wanneer nieuwe patches worden gelanceerd om te zien hoe de nieuwe inhoud de algehele ervaring beïnvloedt.

World of Warcraft: Shadowlands prijs en releasedatum

  • Wat is het? De achtste uitbreiding van World of Warcraft
  • Publicatiedatum? 23 november 2022-2023
  • Waar kan ik het op spelen? PC, Mac, Linux
  • Prijs? De standaardeditie is $ 39,99

Vertel me een verhaal over de dood

In zowel World of Warcraft: Legion als Battle For Azeroth was de zoektochtervaring volledig open. Als je eenmaal in de uitbreiding bent gekomen, kun je een van de meerdere zones kiezen en de verhalen in willekeurige volgorde afspelen. Shadowlands, aan de andere kant, gaat terug naar dezelfde benadering die Cataclysm en Mists of Pandaria namen - je door een specifiek lineair pad leiden - en het is des te beter.

Moreso in Battle For Azeroth than Legion, was het verhaal ongelooflijk losgekoppeld, waarbij de verschillende zoneverhalen volledig van elkaar gescheiden voelden, wat betekende dat de zoektocht veel minder gedenkwaardig was.

Omdat het hoofdverhaal in Shadowlands inherent verbonden is met alles wat je doet tijdens het nivelleren, voelt het alsof je acties in de vier verschillende zones - Bastion, Maldraxxus, Ardenweald en Revendreth - er echt toe doen voor het algehele verhaal.

Het verhaal begint met het zoeken naar bondgenoten in The Maw, een gebied waar alleen de meest onherstelbare zielen na de dood naartoe gaan, nadat ze zijn ontvoerd en daarheen zijn gebracht. Je ontsnapt duidelijk via een aantal zeer WoW-achtige middelen (je bent heel erg speciale uwu), en gaat dan naar Oribos, de belangrijkste stad en het knooppunt voor de uitbreiding. Daarna moet je bondgenoten en middelen verzamelen om terug te gaan naar de Maw om de nieuwe slechterik, The Jailer, te laten zien wie de baas is.

Maar omdat het verhaal zo lineair is, voelt de reis door de zones indrukwekkend aan, in plaats van een verzameling leuke kleine omwegen zoals in de laatste uitbreiding. Alle vier de zones lopen feilloos in elkaar over, wat zorgt voor een van de beste zoekervaringen die de game ooit heeft gezien.

Nu kan deze aanpak averechts werken als je het probeert opnieuw af te spelen met meerdere personages of alts. Blizzard heeft zich hierop voorbereid door je volgende personages te laten stijgen in een van de zones met sidequests, wereldmissies en kerkers. We hebben echter maar één personage een niveau hoger gebracht, dus we hebben dit tijdelijke systeem nog niet zelf ervaren.

We bereikten de nieuwe level-cap van 60 ongeveer halverwege de Revendreth-zone en moesten behoorlijk wat speurtochten doen nadat we de cap hadden geraakt om alle eindspel-functies te ontgrendelen.

Bezig blijven in het hiernamaals

Zodra je level 60 hebt bereikt en het punt bereikt waarop alle uitbreidingsfuncties zijn ontgrendeld, staat er een breed scala aan inhoud voor je open. De manier waarop Blizzard spelers in eerdere uitbreidingen heeft geconditioneerd om te denken dat alle inhoud verplicht is als je de hoeveelheid schade, genezing of beperking van je personage tijdens raids wilt maximaliseren, betekent dat het een beetje overweldigend is zodra je het maximale niveau bereikt.

Maar in plaats daarvan markeert het een soort verschuiving in focus voor World of Warcraft. Er is een enorme hoeveelheid inhoud beschikbaar, maar je hoeft jezelf niet op te branden om alles goed te voltooien als je level 60 bereikt.

Uiteindelijk kun je prioriteit geven aan de inhoud die belangrijk voor je is: in plaats van spelers te dwingen door slechte inhoud zoals de eilanden in Battle For Azeroth te ploeteren, kun je gewoon kerkers overnemen als dat is wat je leuk vindt.

Veel van de inhoud komt door de lens van het verbond dat u kiest. Zodra je het maximale niveau hebt bereikt en een bepaald punt in het verhaal hebt bereikt, kun je ervoor kiezen om een ​​van de vier groepen te vertegenwoordigen: The Kyrian in Bastion, Necrolords in Maldraxxus, Night Fae in Ardenweald en Venthyr in Revendreth.

Omdat alle zones en verbonden zo gevarieerd zijn in thema en mogelijkheden, voelt elk van deze verbonden als een totaal aparte keuze, wat betekent dat je persoonlijke ervaring door het eindspel van World of Warcraft: Shadowlands totaal anders zal zijn, afhankelijk van wat je kiest - tenminste in theorie. Nogmaals, de uitbreiding is niet lang genoeg geweest om te zien hoe verschillend elk verbond zal verlopen.

We kozen voor de Night Fae van Ardenweald, zowel omdat het thema zo goed bij ons personage paste - een Restoration Druid - en omdat een website ons vertelde dat de Convoke the Spirits Covenant-vaardigheid de beste was voor druïden.

Dat is waarschijnlijk hoe het voor de meeste mensen zal verlopen, helaas. Omdat elk verbond je twee nieuwe vaardigheden geeft die je in gevechten kunt gebruiken, zullen veel spelers onder druk worden gezet om een ​​vaardigheid te kiezen die minder gebaseerd is op hun eigen esthetische voorkeur en meer op welke vaardigheid het beste zal zijn in Castle Nathria, wanneer dat inval begint op 8 december.

We hebben het geluk dat we samen met een stel feeën en spookachtige boswezens spelen. Sommige spelers hebben echter misschien niet zo veel geluk.

Door uw verbond zult u een dagelijkse activiteit moeten voltooien, een roeping genaamd. Hiermee ga je naar zones voor World Quests, runt je specifieke kerkers of andere lichtgewicht activiteiten. Door dit te doen, verdien je roem, wat absoluut de sleutel is om door de eindspel-inhoud in World of Warcraft: Shadowlands te komen.

In onze ervaring tot dusverre zijn deze roepingen niet zo vervelend als de afgezant-speurtochten in eerdere uitbreidingen, omdat ze veel flexibeler zijn en je het over het algemeen laten benaderen zoals je wilt.

Torghast is legendarisch

Torghast: The Tower of the Damned is verreweg de coolste functie die Blizzard ooit in World of Warcraft heeft ingebouwd. Hierdoor vecht je door meerdere verdiepingen met vijanden, vallen en puzzels om aan het einde tegen één grote baas te vechten, om de materialen te krijgen die je nodig hebt om legendarische uitrusting te maken.

Op elke verdieping kun je speciale vaardigheden en upgrades ontgrendelen waardoor je meer schade aanricht, toegang krijgt tot extra talenten en vaardigheden, of waarmee je de latere verdiepingen gemakkelijker kunt overleven. Dit systeem voor het ontgrendelen van speciale vaardigheden beloont verkenning in deze gevallen, en het is echt een haast de eerste paar keer dat je het doet.

De laatste baas van elke run zal Soul Ash laten vallen, die je kunt gebruiken om legendarische uitrusting te maken, die je prestaties gedurende de rest van het spel zal verbeteren met speciale effecten. Dat klopt, Legendaries zijn weer volledig van kracht - maar in tegenstelling tot Legion, waar willekeurige Legendary-items zouden vallen bij alles wat je doet, wordt elk specifiek Legendary-effect ontgrendeld via een specifieke activiteit.

Dit betekent dat je kunt uitzoeken welk legendarisch item je wilt ontgrendelen en daar specifiek naar toe kunt werken, en je zult niet gedwongen worden om een ​​hele reeks inhoud te doen die je eigenlijk niet wilt doen om je kansen op het krijgen van het rechter stuk om te laten vallen.

De klassiekers zijn er nog steeds

Omdat dit World of Warcraft is, is er bepaalde eindspelinhoud die terug is en nergens heen gaat. Raids en Dungeons zijn teruggekeerd, samen met het Mythic + -systeem dat is ontstaan ​​in Legion.

Blizzard heeft echter veel van de inhoud van het eindspel in de tijd ingeperkt en je kunt geen raids of Mythic + kerkers doen totdat ze op 8 december worden ontgrendeld voor Mythic + en Normal raids, en 15 december voor Mythic raids en Raid Finder. Dat betekent dat veel van de kerninhoud nog niet helemaal beschikbaar is, maar we zullen dit artikel bijwerken terwijl we deze inhoud uitvoeren om een ​​lopende indruk te geven van de uitbreiding naarmate de tijd verstrijkt.

De 5-man kerkers zijn nu echter toegankelijk met lagere moeilijkheidsgraden. Voor het grootste deel zijn ze enkele van de beste kerkers in de geschiedenis van het spel, ook al koesteren we momenteel een wrok tegen Plaguefall omdat het een grote pijn is om doorheen te genezen.

De inhoud van de kerker en de raid is voor een groot deel waar elke uitbreiding van World of Warcraft mee leeft of sterft, dus we zijn benieuwd hoe het de komende jaren zal verlopen.

Ouder worden met gratie

Na 16 jaar zou je denken dat World of Warcraft er veel erger uit zou zien dan nu, maar hoe goed het er nu uitziet, blaast ons omver.

Bij elke uitbreiding werkt Blizzard aan nieuwe technologie om het spel er fris uit te laten zien, en het heeft het deze keer echt uit het park geslagen. De nieuwe zones, met name Bastion en Ardenweald, zijn absoluut verbluffend, zelfs naar de huidige maatstaven.

Natuurlijk zal het niet op hetzelfde niveau van trouw zijn als Cyberpunk 2077 of wat dan ook, maar voor een game die oud genoeg zal zijn om te stemmen tegen de tijd dat deze uitbreiding voorbij is, ziet het er fenomenaal uit.

Het is ongelooflijk hoe goed deze game ook opschaalt van low-end naar high-end. Om in deze game te komen, heb je niet echt een extreem krachtige pc nodig. De minimumvereisten zijn een Intel Core i5-3450 en Intel UHD Graphics 630. In principe kan iedereen World of Warcraft installeren en efficiënt spelen.

We speelden deze uitbreiding echter door op een pc met een Intel Core i9-10900K, 64 GB RAM en een Nvidia GeForce RTX 3090, en met ray tracing ingeschakeld bij 5.120 x 1.440 waren we meestal nog steeds rond de 90 fps, en het zag er prachtig uit. Het maakt niet uit met welk hardwareniveau je naar World of Warcraft: Shadowlands komt, je krijgt een geweldige ervaring, en dat is een van de dingen die we altijd leuk zullen vinden aan deze game.

Vonnis

Voordat een van de raids opengaat of voordat een van de patches uitkomt, is het onmogelijk te zeggen waar World of Warcraft: Shadowlands in de geschiedenis van het spel zal vallen. Op dit moment voelen we heel erg die vroege expansie-euforie die je krijgt als je de helft van je leven een game speelt.

Onze eerste indrukken doen ons denken dat dit een van de beste uitbreidingen gaat worden die het spel ooit heeft gezien, precies daar met Wrath of the Lich King en Mists of Pandaria. Maar omdat zoveel van wat een WoW-uitbreiding al dan niet geweldig maakt, afhangt van wat er na de eerste lancering komt, zullen we gewoon moeten afwachten hoe de dingen verlopen.

Een ding dat we echter zeker kunnen zeggen, is dat de frisse omgeving, het uitstekende verhaal en de leuke nieuwe eindspelsystemen ons enthousiast maken om elke avond in te loggen in het spel, wat niet meer is gebeurd sinds World of Warcraft: Legion. En daarvoor verdient het lof, vooral in 2022-2023 wanneer alles zo chaotisch IRL is.