Platform: Nintendo Switch
Tijd gespeeld: 21 uur
Voor degenen die het origineel nog nooit hebben gespeeld: Link’s Awakening begint met het aanspoelen van onze dappere held Link op de kust van Koholint Island. Niet wetende waar hij is of hoe hij daar terecht is gekomen, is het jouw taak om Link naar zijn ontsnapping te begeleiden.
Terwijl je door de verschillende kerkers van het eiland gaat, kom je erachter dat de sleutel om van het eiland af te komen het wakker maken van de Wind Fish is. Tijdens je avontuur zul je minigames en extra functies tegenkomen verspreid over het eiland die zorgen voor een onderbreking van de gebruikelijke gameplay.
Om de kloof tussen Breath of the Wild en Link's Awakening te overbruggen, zijn er een paar functies die recentere fans bekend zullen vinden. De functie voor automatisch opslaan keert terug, samen met menu's die een opvallende gelijkenis vertonen met die van Breath of the Wild's en de mogelijkheid om appels van bomen te eten om harten terug te winnen. Dit zijn er maar een paar die we hebben kunnen vinden.
Als je met de vorige aflevering bij de serie bent gekomen, zul je blij zijn te weten dat Nintendo het gemakkelijk heeft gemaakt om op te pikken zonder iets te belangrijks te veranderen van de originele Link's Awakening-formule.
Nintendo doet fantastisch werk door vast te houden aan de originele Link's Awakening on the Gameboy, waarbij de meeste items, personages en kerkers hetzelfde blijven. Door het originele spel als blauwdruk te gebruiken, deed Nintendo er alles aan om ervoor te zorgen dat elk ander detail onberispelijk, schoon en gepolijst was. Hierdoor steelt de artstyle echt de show.
- Bekijk onze handen op: Nintendo Switch Lite-recensie
Nu met bewegende delen
Als het gaat om Link's Awakening on Switch, ging Nintendo voor een ‘speelgoedachtige’ esthetiek in zijn kunststijl. Het horen van de plastic-achtige voetstappen en het tikken van een vijand gaven ons het gevoel dat we Andy uit Toy Story waren, die met al zijn oude vrienden speelde.
Houd ervan of haat het, de speelgoedachtige kunststijl maakt dit een gemakkelijke overgang van de originele 8-bits game naar een titel van de huidige generatie. We worstelen om een andere manier te bedenken om alle details van een klein Gameboy-scherm op de huidige tv's te krijgen.
Link is zo expressief in zijn animatie en zang, we lieten hem schade oplopen, verdrinken, van kliffen springen en zelfs geëlektrocuteerd worden, alleen maar omdat de animatie zo schattig was. Sorry, Link. Personages breken constant de vierde muur om de bedieningselementen uit te leggen, alleen voor hen om uit te leggen dat het iets is dat ze een keer hebben gehoord en geen idee hebben wat het betekent, wat goed leent voor de sfeer die de makers uitlokken.
"Vind het leuk of haat het, de speelgoedachtige kunststijl maakt dit een gemakkelijke overgang van het originele 8-bits spel naar een titel van de huidige generatie."
De muziek is natuurlijk een georkestreerde update van de piepjes en bloops van het Gameboy-origineel. Wat we niet hadden verwacht, was het horen van piepjes en bloops verspreid over de vele verschillende niveaus in de soundtrack - die spelers herinneren aan de oorsprong van de game - met Animal Village als een opvallend deuntje voor ons. Deze game is duidelijk meer aan de gekke kant dan Twilight Princess.
Omdat deze game zo luchtig en nonchalant van aard is, is het vrij gemakkelijk om in en uit de game te stappen. Telefooncellen zijn verspreid over het eiland en geven aanwijzingen waar je pad je vervolgens naartoe moet leiden, samen met Memories, een functie om belangrijke tekst van de Uil opnieuw af te spelen die je tijdens het spel helpt.
Dit wil niet zeggen dat de puzzels in kerkers een wandeling in het park zijn. Oudere games zijn over het algemeen vaak veel minder vergevingsgezind en Link's Awakening heeft die geweldige balans tussen ingewikkelde puzzels en het gemakkelijke 'oppakken en spelen' karakter. Geen diepgaande Hyruliaanse kennis, geen oorlogsuitbarsting gedurende duizenden jaren: gewoon Link op een eiland dat probeert te ontsnappen. Dit maakt het spel perfect om naar terug te keren, op die regenachtige dagen of als je ooit aangespoeld bent op het strand.
Forceer het niet
Link's Awakening zorgt ervoor dat je je echt ondergedompeld voelt in Koholint, maar soms is het eiland net iets te overbevolkt en heeft de Switch moeite om goed te presteren. De framesnelheid daalt dan en herinnert je eraan dat de kunststijl archaïsch en speelgoedachtig is, net als de binnenkant van een Switch.
Een nieuwe toevoeging aan het spel (sinds Link's Awakening DX) is Chamber Arranging. Zie het als de Mario Maker for Zelda-kerkers, maar niet zo goed. Nintendo plaagt ons met de mogelijkheid om vrijelijk kerkers te creëren, deze online te delen en andere spelerscreaties te ervaren, maar dit is niet het geval. Je kunt alleen kamers aan elkaar koppelen die je al hebt gespeeld. Dus je vergroot je selectie van beschikbare kamers door kerkers in het verhaal te spelen.
Om je kerkers vervolgens met vrienden te delen, moet je ze op amiibo opslaan en vervolgens op andere schakelaars tikken. Het is een gebrekkige, achterlijke manier om iets te doen dat fans had kunnen intrigeren, maar het suggereert wel dat er in de toekomst een volwaardige Mario Maker-stijl Zelda zou kunnen zijn.
Da da da daaaaa!
Vergelijkbaar met de film The Sixth Sense, is er een grote wending aan het einde van Link's Awakening. We wisten dit al en er zijn knikjes naar dat geheim, wat het spelen van het spel des te interessanter en persoonlijker maakt.
Link's Awakening kwam oorspronkelijk 26 jaar geleden uit, dus je hebt er goed aan gedaan om deze spoiler tot nu toe te vermijden - als je dat hebt gedaan. Maak je geen zorgen, we zijn niet van plan het nu voor je te verwennen. De game verwijst echter sterk naar de waarheid, dus spelers met arendsogen verwachten het misschien.
Het verhaal van Link's Awakening is niet typerend voor een Zelda-game. Zoals we eerder al zeiden, is er dit keer geen Hyrule, geen Ganondorf en ironisch genoeg geen Zelda. Het is echt Link's Awakening, en dit maakt het verkennen van het hele eiland met al zijn bewoners veel persoonlijker. Met deze inzending in de Zelda-serie lijkt Nintendo de nadruk te leggen op de vrolijke, opgewekte aard van het eiland Koholint en dit maakt de weinige tussenfilmpjes en diepe momenten in het spel nog meer tot nadenken stemmend en melancholisch.
Als je twijfelt aan de geloofwaardigheid van een top-down Zelda-titel, of hoe moeilijk een 2D-kerker kan zijn, dan sta je voor een schok. Hoewel de kerkers zich qua ontwerp en structuur niet al te onderscheiden van elkaar voelen, blijven ze uniek in hun puzzels en soorten vijanden.
Puzzels vereisen meestal dat je uitzoekt welke van je vele wapens je moet gebruiken en dat je scherp blijft en constant manieren bedenkt om elke kamer te overtreffen. Vijanden laten je stoppen en nadenken over de juiste manier om elke ontmoeting aan te pakken en zorgen voor hectische situaties. Als je vijandige patronen leert kennen, zul je door hordes grillige vijanden heen racen, waardoor je je echt bekwaam voelt en als een schattig klein stuk speelgoed. Combineer de twee en het zorgt voor een afwisselende en spannende ervaring.
Vonnis
De weinige tekortkomingen waar Link's Awakening aan lijdt, zijn zo klein (bedoeld als woordspeling) dat ze niet genoeg zijn om de impact van de game op ons weg te nemen.
De kerngameplay van een Zelda-titel is er allemaal. Dit, gecombineerd met een nieuwe verflaag en een charmante houding, doet het over de rand vallen en maakt dit niet alleen een remake, maar ook een nieuwe verbeelding. Het bracht ons naar een andere wereld en rukte ons er net zo snel uit, en liet ons er lang over nadenken nadat de zon onderging op Koholint Island.
- Beste Nintendo Switch-games 2022-2023: de meest essentiële Switch-games van dit moment