De nieuwe S5500 van Fujifilm lijkt veel op de oude S602 Pro Zoom die enige tijd in de behuizing van de winnaar in de compacte middenklasse stalkte; en meer zoals de recentere S5000 die hij vervangt.
Maar terwijl Fuji vasthield aan deze beproefde, stevige handgreepstijl, heeft het bedrijf een nogal vreemde afwijking genomen met de ingewanden van deze camera door ervoor te kiezen om de populaire Super CCD niet op te nemen, die een geïnterpoleerde resolutie mogelijk maakt van het dubbele van wat er op het blik staat.
Of je nu wel of niet accepteert dat interpolatie in de camera eigenlijk een betere baan is dan Photoshop (vooral met de interpolatie-vooruitgang in de nieuwste versie), het zou altijd een populaire optie zijn bij gebruikers die niet het gedoe wilden hebben om naar beneden te gaan die weg, dus het weglaten ervan is een vreemde, vooral omdat de S7000 in dezelfde reeks wordt geleverd met Super CCD (maar de goedkopere S3500 niet).
Toch zijn we allemaal volwassen genoeg om te beseffen dat megapixels alleen geen fatsoenlijk beeld maken, en vier is voldoende voor de meeste gebruikers, vooral die mensen die bereid zijn af te wijken van de algemeen aanvaarde wijsheid dat je met 300ppi zult printen. Net als alle anderen in de S-reeks heeft de 5500 een buitenkant van plastic in plaats van een magnesiumlegering, maar het is het veerkrachtige type dat aanvoelt alsof er een serieuze bashing of vijf nodig is.
De camera past heerlijk in de rechterhandgreep en balanceert goed, al geven de contouren aan de linkerkant de andere hand niet zo'n comfortabele rit. De lay-out is vrijwel volgens de norm voor Fuji, met uitzondering van een nieuwe LCD-helderheidsknop, die een beetje een helderheidsboost toevoegt die erg handig is bij weinig licht.
Er is ook een speciale knop voor automatische / handmatige scherpstelling met een vergrendelschakelaar om onbedoelde bewegingen te voorkomen; eigenlijk nauwelijks een essentiële functie - Fuij zou verstandiger zijn geweest om de ontbrekende vergrendelingsknop voor automatische belichting op te nemen. De camera vergrendelt de belichting met de focus bij een halve druk op de ontspanknop, wat zowel focus als AE lock een beetje nutteloos maakt.
Vergrendel het frame om scherp te stellen en u zou de verkeerde belichting kunnen krijgen; sluit uit het frame voor belichting en u zou kunnen eindigen met de verkeerde focus. De enige manier om dit probleem te omzeilen, is door handmatige scherpstelling of handmatige belichtingsmodus te gebruiken … niet goed voor de serieuze gebruiker.
Camerafuncties
Qua functies is al het andere vrijwel aanwezig en correct: er is continu-opnamen van 3 fps (hoewel alleen voor drie frames); AF-spot-, centrum- en multimodi; Optie voor het opnemen van RAW-bestanden; handmatige witbalans, die gigantische lens van 37-370 mm en al het andere dat we gewend zijn. Helemaal geen weglatingen, behalve de speciale AEL-knop.
Het menusysteem is in tweeën gesplitst, met de meeste functies in het hoofdmenu en drie andere die toegankelijk zijn via de functieknop: kwaliteitsinstelling, ISO-classificatie en effectopties. Een goed idee voor de eerste twee, maar niet voor de laatste omdat zoiets als meten of witbalans beter de prioriteitstoegang verdient.
De menu's reageren snel en de verwijderingstijden zijn snel. Hetzelfde geldt voor het scrollen van het afspelen, wat in slechts een fractie van een seconde gebeurt. De vergroting is ook handig, zowel voor zoomen als voor scrollen over het beeld, en met een tik op de weergaveknop bladert u door negen afbeeldingsminiaturen. Wat u in de afspeelmodus niet krijgt, is de mogelijkheid om hoogtepunten of histogrammen te laten knipperen, die meer ervaren gebruikers waarschijnlijk zullen missen.
Wat een prestatie
De prestaties elders zijn behoorlijk indrukwekkend. Fuji claimt een sluitertijdvertraging van slechts 0,05 seconden, en de eerste tests tonen aan dat het niet ver weg is, waardoor de 5500 een van de snelste compactcamera's op de markt is. De snelheid van de AF-vergrendeling is ook ruim boven het gemiddelde (en de AF-assist helpt enorm bij weinig licht), hoewel het opstarten te traag is bij een aanraking van meer dan vijf seconden. Het automatische witbalanssysteem neutraliseerde met succes wolfraam en fluorescerend licht, maar het was onderhevig aan kleine afwijkingen bij daglicht (een beetje koel, dan een beetje warm als de omstandigheden niet waren veranderd), maar het meetsysteem deed het op al die gebieden die het zou moeten doen .
Het nieuws is minder positief als het om beeldkwaliteit gaat. De CCD produceerde zelfs bij de laagste ISO 64-instelling ruis, en de zaken worden erger naarmate je het ISO-volume hoger zet. Afbeeldingen mogen er bij ISO 64 niet zo benauwd uitzien - er is veel zichtbare monochromatische ruis, en dit wordt vergezeld door enorm veel kleurruis bij ISO 200 en hoger. Er zijn paarse randen aan de gang in gebieden met een hoog contrast, wat wijst op tekenen van een lens met bloeiende en chromatische aberratie.
Helaas is de Finepix S5500 een camera waarvan de resultaten gewoon niet overeenkomen met de prestaties. Matthew Henry