Reagerend tegen de trend van afgeronde contouren, presenteert de Casio EXILIM PRO EX-P700 opvallende vierkante lijnen en afgeschuinde randen, in een grafietgrijze afwerking.
Het belangrijkste kenmerk is het gebruik van de nieuwe 7,4-megapixelchip (effectief 7,2 miljoen pixels) die afbeeldingen tot 3072x2304 pixels groot maakt (voldoende voor A3-inkjetprints). De lens is een goed gespecificeerde 4x zoomlens van Canon die het bereik van 33-132 mm (35 mm equivalente brandpuntsafstand) bestrijkt, d.w.z. niet erg groothoek tot een bruikbare telefoto. Het maximale diafragma van f / 2.8 in de groothoek tot f / 4 aan de lange kant is goed voor deze cameraklasse. Ongewoon heeft de Casio een nominaal 8,9 MB intern geheugen en accepteert SD (Secure Digital) en MMC (MultiMedia) kaarten. De stroom komt van een gepatenteerde Li-ion (lithium-ion) batterij.
Het LCD-scherm is groot en helder, waardoor het gemakkelijk te gebruiken is. Een klein detail toont goede aandacht voor het ontwerp: de zoeker is gecentreerd over de lens, om de nauwkeurigheid te vergroten. Maar het groene focusbevestigingslampje direct naast het zoekeroculair is erg storend. Studioliefhebbers zullen de pc-synchronisatie-aansluiting voor flitsers verwelkomen (maar er is geen flitsschoen). Dieper van binnen zul je blij zijn met de 7-punts multi-zone autofocus, het bereik van lensopeningen van f / 2.8 tot f / 8, een goed bereik van gevoeligheden van ISO 80 tot 640 en de keuze uit meetpatronen.
De achterkant van de camera biedt tien knoppen, waaronder een jogpad en een multi-mode draaiknop. Omdat de camera vrij compact is, kunnen je vingers gemakkelijk op een knop drukken wanneer je de camera oppakt. De verzonken aan / uit-schakelaar zit naast de ontspanknop.
Omgaan met kwaliteiten
Net als veel andere prosumer-camera's is de Casio ontworpen om aan elk niveau van behoefte te voldoen - van degenen die graag hun handen vasthouden, tot degenen die zelf de belichting en witbalans willen instellen. Er zijn 27 voorinstellingen voor fotosituaties, variërend van vuurwerk tot het fotograferen van white board-presentaties, van bloemopnames tot portretten in de nacht. Deze zijn gemakkelijk te vinden, met een handige beeldreferentie en uitleg van de gebruikte instellingen.
Maar u kunt het allemaal zelf gaan instellen. De menu's zijn uitgebreid en gebruiksvriendelijk: er zijn drie verschillende sets voor de opnamemodus - inclusief belichtingscorrectie, scherpte en verzadiging. En er zijn twee sets voor de afspeelmodus, inclusief, voor de frequente reiziger, 32 tijdzones en zomertijd.
De tijd om de lens op te starten en uit te breiden duurt 2 seconden (dat is een beetje ontspannen volgens de huidige normen), maar ter compensatie varieert de ontspanvertraging - naar verluidt slechts 0,01 seconde - eigenlijk van bijna onmiddellijk tot te lang, afhankelijk van de autofocustoestand . Het LCD-scherm reageert erg goed op commando's, met een snelle weergave van afbeeldingen en menu-opties. Omdat alle knoppen goed gewogen zijn met duidelijke klikken, is de camera erg prettig om te gebruiken, afgezien van de zoombediening die traag reageerde en onnauwkeurig in actie.
Een ander sterk punt is de mogelijkheid om in een seconde drie foto's op volledige resolutie te maken. Het LCD-scherm is uitgeschakeld, dus je moet door de zoeker kijken, maar dat is geen probleem. Deze modus moet speciaal worden ingesteld via de menu-opties, maar herstel na de drie afbeeldingen duurt slechts ongeveer 15 seconden - echt een prima prestatie.
Tot nu toe heeft de camera zeer goede prestaties geleverd en op het eerste gezicht zien de beelden er veelbelovend uit. Ze zijn pittig, kleurrijk en scherp, maar met een nadere en meer kritische blik begint het beeld uit elkaar te vallen.
Kleuren zijn een beetje helderder en vlotter dan realistisch - de handige kant van ongelijk hebben. Het scherpe uiterlijk van de beelden wordt verkregen door iets te veel in-camera verscherping (zelfs als de verscherping op nul staat). De verscherpingsartefacten zouden echter verdwijnen bij normaal inkjetprinten en alleen verschijnen op de grootste vergrotingen. Over het algemeen is de kleurbalans te warm. Dientengevolge zijn huidtinten over het algemeen acceptabel, zij het soms een beetje te rood.
Afbeeldingen zien er vaak wat overbelicht uit. En de autofocus doet het soms helemaal verkeerd. Aan de andere kant zijn flitsbelichtingen zeer goed onder controle en geven ze aangename resultaten.
Schaduwruis valt ook tegen: vlak verlichte onderwerpen worden zeer goed weergegeven, maar substantieel contrast in de belichting leidt tot burn-outverliezen in de hooglichten en plekken met geblokkeerde, zwarte schaduwen. En ruis neemt aanzienlijk toe met hogere ISO-instellingen.
Over het algemeen is dit een fijne bediening en zeer aanpasbare camera die goede resultaten kan leveren, maar hij wordt in de steek gelaten door problemen bij de beeldverwerking. Tom Ang